Nova #2

ในโรงพยาบาลเมือง Carefree

S: นั่น…นั่นมันหมวกพ่อชั้นนี่

G: เคยเป็น มันเคยเป็นหมวกของพ่อเธอ

R: นั่นละ ทำให้เราต้องมาหานายถึงนี่

S: หะ พวกแกพูดอะไร เดี๋ยว….มาได้ไง…อะไร….ทำไมมีแรคคูนพูดได้ด้วย มันไม่ใช่ความจริงใช่ไหม

 

R: แกพูดไรนะไอ้หนู! ไม่ว่าใครก็ตาม ห้ามเรียกชั้นว่าแรคคูน!!

G: ร้อกเก็ต เธอทำบ้าอะไร เกือบจะฆ่าเขาเลยนะ

R: มันตีชั้นด้วยหมอนก่อนนะ และเห็นไหม ไอ้หนูนี่ไม่เหมือนพ่อมันเลยสักนิด ไม่มีประโยชนืไรกับเราหรอก

G: เขาเป็นความหวังสุดท้ายที่ดีที่สุดของเรานะ

แซมวิ่งหนีออกมา เจอพยาบาล และแน่นอนพอกลับเข้ามา สองตัวประหลาดนั้นก็หายไปแล้ว และเธอก็ให้เขากินยาให้สงบลงและนอนสะ

แต่นอนได้ไม่สนิทนัก หมวกก็เริ่มส่งเสียงประหลาด แซมสรุปเอาว่าทุกอย่างคงฝันไปเพราะยาทำให้หลอน และหมวกนี่คนมีใครเอามาวางไว้แกล้งเขา

S: มันเป็นตลกไร้สาระสินะ เหมือนกะพ่อชั้นใช่ไหม ก็เป็นแค่ตักตลก ไร้สาระ

เลยตัดสินใจเอามันไปปาทิ้งสะ แต่…

S: แกต้องการอะไรอีก ไอ้หมวกบ้า เราจะมาหยิบมันอีกทำไม ด้วยดวงของเขา มันคงระเบิดใส่หน้า

แต่เขาก็หยิบมันขึ้นมาใส่ และ…

เขาใส่ชุดโนว่า และลอยอยู่บนท้องฟ้า!

และภาพบันทึกภาพในหมวก ก็เริ่มคุยกับเขา มันคือพ่อเขานะเอง

J: ถ้าลูกได้เห็นนี่ แสดงว่าปฏิบัติการ……ไม่ได้เป็นไปตามแผน พ่อจะให้หมวกไ…..กาโมร่ากับร็อคเก็ต……แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ลูก…จะต้อง…..ชื่อพวกเขา ตอนนี้หมวกและพลังโนว่า….ของลูกแล้ว

…มันจะใพ้พลังกับลูกที่มีดีเอนเอเหมือนพ่อ….พ่อรู้ว่าพ่อไม่ได้เป็นพ่อที่ดีสำหรับลูก…พ่อเสียใจที่ภาระนี้ตกอยู่กับลูก และจะไม่ได้ดูแลแม่และน้องสาวของลูกมากกว่านี้….และ…พ่อ รัก…ลูก….

S:ห่ะ อะไร พ่อ หมายความว่าไง ให้เชื่อหรือ ไม่เชื่อเขานะ …พ่อ…อย่าพึ่ง

และพอภาพบันทึกหายไป แซมก็รู้ตัวเขาลอยอยู่..ตกใจ และตกลงมา

เช้าวันรุ่งขึ้น

หมอได้บอกแม่ว่า อยู่ๆ แซมก็หายหมด ทั้งกระดูก การกระทบกระทั่งที่หัว และออกจะสุขกาพดีกว่าปรกติอีก ให้กลับบ้านได้ละ

แซมถามแม่ว่าได้ข่าวไรจากพ่อไหม แม่ตอบว่า…ไม่…

S: เรื่องทั้งหมดที่พ่อเล่ามา มันเป็นความจริงใช่ไหม เห้ย บันทึกออกมาพูดไรหน่อยสิ อยู่ดีๆจะให้เชื่อว่าพ่อเป็นทหารสุดยอดฝีมือผู้ปกป้องจักรวาลงั้นรึ หมวกก็ไม่มีคู่มือมาด้วย

จะให้ผมทำไง

S: ไม่มีทางเลือก คงต้องลองใส่อีกที….ช้าๆละกันหนนี้

แซมก็เริ่มบังคับพลังได้โดยใช้ความคิดสั่ง และเมื่อเขาบินออกไป…แม่เขาแอบดูอยู่อย่างห่วงๆ

ในที่สุดเขาก้ได้ออกจากเมืองสมหวัง

แต่ไม่ได้หยุดแค่ตรงนั้น

S: เราทำได้!!! มันเหมือนที่พ่อเคยเล่าไว้เลย ทั้งพลัง ความเร็ว….เหมือนเป็นมนุษย์จรวด…ที่ไม่มีเบรค เห้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

แต่เริ่มหยุดไม่ได้ละสิแซม

S: อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก พระจันทร์

แซมคงตกไปด้าน Blue side of the moon…เจ้าของบ้านเลยออกมารับ

S: ชะ…ช่วยด้วย